Zo! Ik ben tot een briljant inzicht gekomen

Tijdens mijn studietijd verlangde ik naar vrijheid en avontuur. Ik wilde zoveel mogelijk van het leven leren. Ik kon niet wachten om af te studeren en te ervaren hoe het voelt als je even niets hoeft. Ik keek er zo naar uit dat er geen verwachtingen meer zouden zijn waar ik aan moest voldoen. Ik studeerde af en op aanraden van een aantal professionals probeerde ik wat verschillende banen in de arbeidsmarkt. Op zoek naar mijn plekje. Na een tijdje dacht ik dat de perfecte baan voor mij niet kant en klaar zou bestaan, dus moest ik die zelf creëren. Ik schreef mij in als masseuse en tekstschrijfster, de combinatie van mijn passies. Ondanks dat ik nog steeds achter al mijn gemaakte keuzes sta ben ik tot het inzicht gekomen dat ik nog niet helemaal klaar ben om mijn geld te verdienen met zoveel vrijheid.

Advertenties

Ad kwam op mijn pad

Ik was 15 toen ik bij de Tweede Steeg ging werken en daar was Ad. Ad werkte in de bediening en ik in de keuken bij de afwas. In het begin vond ik Ad niet super aardig, want hij vond mij te langzaam en dat vertelde hij dan steeds. Ook had ik het idee dat wij niks van elkaar begrepen. Later veranderde ons contact en na een paar jaar begonnen we elkaar te waarderen en mocht ik zelfs met hem en zijn vrouw mee naar hun stamkroeg. We gingen WK voetbal kijken. Ik begreep werkelijk niets van voetbal en van buitenspel had ik weleens gehoord, maar wat het nou precies inhield wist ik niet. Eigenlijk interesseerde me het niet zoveel. Gelukkig verzorgde Ad voldoende sapjes en kreeg ik het goed naar mijn zin. Toen een jongen mij aan het einde van de avond aanbood om mij achterop zijn fiets naar huis te brengen van Hoogland naar Nijkerkerveen nam Ad de vaderrol op zich en belde en betaalde hij snel een taxi voor mij alleen. Sinds die tijd bleef hij die vaderrol ook tijdens het werk op zich houden, waardoor

Yvonne kwam op mijn pad

Yvonne werd 1 jaar, 1 maand en 15 dagen later dan ik geboren. Sinds die tijd is zij al in mijn leven. Onze moeders werden het jaar daarvoor per toeval vriendinnen, omdat mijn broer de kaartjes van mijn geboorte rond moest brengen en hij gooide er 1 bij Yvonne haar ouders in de brievenbus in plaats van bij haar opa en oma. Haar moeder had het kaartje niet verwacht, maar kwam toch op kraamvisite samen met Yvonne haar zus die een half jaar daarvoor geboren was. Tot op de dag van vandaag zijn onze moeders beste vriendinnen. Dat was als kind leuk, omdat ik lekker vaak met Yvonne en haar oudere zus en jongere zusje mocht spelen. Ik werd vriendinnen met alle drie de meiden. Dat lijkt makkelijk, maar was het niet altijd, want zij wilden nooit met elkaar spelen. Dan moest ik van te voren kiezen en daar was ik niet zo goed in. Tijdens onze middelbare schoolperiode gingen we meer onze eigen weg en hebben we niet heel vaak afgesproken. Dankzij de vriendschap van onze moeders bleven wij wel altijd op de hoogte van elkaars leven.

Toen ik mijn mbo opleiding Recreatie na 3 maanden was gestopt, wist ik echt niet welke studie ik wel wilde gaan doen. Yvonne wist heel goed wat zij wilde en mij leek het heel leuk om eindelijk eens bij haar in de klas te komen. Dus het schooljaar daarna begonnen we samen aan de opleiding Pedagogisch Werker. Yvonne zat daar wel op haar plek. Als ik naast haar op een plek zat vond ik het wel leuk, maar verder vond ik het geknutsel en de hoeveelheid aan stoelendansen echt verschrikkelijk.

Remco kwam op mijn pad

Remco kwam op een hele bijzondere manier in mijn leven. Stephanie was haar eigen blog gestart www.bewust-eigenwijs.nl en die kwam per toeval langs op mijn Facebookpagina. Stephanie kende ik uit mijn geboorteplaats Nijkerkerveen. Zij is een paar jaar jonger dan ik en zat twee groepen lager op de basisschool. Wij hebben nooit echt contact gehad, alleen wat afstandelijk, omdat zij het vriendinnetje was van mijn buurmeisje en af en toe zag ik haar op de verjaardag van mijn nichtje. Door haar blog ontdekte ik onze overeenkomsten. Beiden hebben wij bijvoorbeeld ons dorp verlaten, houden we van schrijven, mensen inspireren. Wij voelen de enorme drang om te reizen en de wereld te ontdekken. We spraken af in Kampen en hebben non-stop gepraat alsof we al jaren vriendinnen waren, de middag vloog voorbij. Stephanie vertelde mij dat ik Remco echt moest ontmoeten, omdat wij een vergelijkbare visie op het leven hebben en wij mensen willen helpen bij hun persoonlijke ontwikkeling. Stephanie regelde dat ik Remco ontmoette op 3 februari 2017. Ik kreeg na die avond gelijk al de eer om voor zijn bedrijf, Opti-Mind, de eindredactie van zijn (werk)boek te doen. Hierdoor heb ik veel geleerd over het optimaliseren van onbewuste overtuigingen die ieder mens heeft en die voor een groot deel je manier van leven bepalen. Een van mijn overtuigingen was dat geld slecht was en daardoor hield ik geld onbewust op afstand.