#MeToo ik was 19 toen hij niet van mij af kon blijven, zijn dochter 3 jaar jonger

Maandenlang heb ik er over nagedacht en getwijfeld. Zal ik mijn leven lichter maken door te delen dat achter mijn lach ook gewoon zorgen schuilen? Vandaag vroeg ik mij ineens af waarom het me irriteert dat de media zo blijven hangen in de #MeToo. Gaat het nog steeds over de ‘slachtoffers’ en de ‘daders’? Gaat het nog steeds om bewustwording van ‘onschuldig’ intimiderend gedrag? Er hangt voor mijn gevoel een vergrootglas boven het gedrag van de man en zelfs ik als vrouw word er een beetje nerveus van. Of gaan de artikelen al lang niet meer over het onderwerp, maar draait het vooral om de cijfers? Zo van, ‘dit onderwerp slaat lekker aan, laten we daar maar van profiteren. Laten we het uitmelken door zoveel mogelijk lezers te winnen voor ons artikel’. Misschien vind ik het wel irritant, omdat ik mijn eigen verhaal nog niet genoeg verteld heb.

Advertenties

Ik verstop me voor het geluid van mijn medemens

Kortgeleden ontmoette ik een man, een hele leuke man. Hij toonde oprechte interesse met volledige aandacht en vroeg naar keuzes die ik had gemaakt in het leven en waarom. Hij kwam tot de conclusie dat ik de meeste keuzes alleen had gemaakt “zielig”, concludeerde hij. Hij was 9 jaar ouder dan ik. “Ik vind het echt heel knap van je allemaal”, voegde hij er aan toe. Dat vond ik dan wel weer lief, want “zielig”, daar heb ik niks aan al kon ik wel direct een inschatting maken van hoe hij in het leven stond. Ik bedoel, vanuit mijn oogpunt is het eerder zielig als je niet je eigen keuzes mag maken, als je niet zelf kunt ontdekken wie je bent. Ik vind het zielig als ouders voor hun kinderen al een pad hebben uitgestippeld en zo een persoontje in een malletje proberen te drukken. Deze leuke man is vast niet een van mijn uiterste voorbeelden gewend bedenk ik me zo. Zal hij bewust zijn van hoe hij mij met een paar woorden zo ontzettend veel over zichzelf vertelt?

Leef doelgerichter door een voorbeeldpersoon of situatie te kiezen

Ik heb wel eens gelezen dat het goed kan zijn om voorbeeldpersonen in je leven te zoeken. Het kan je helpen je persoonlijke doelen te verduidelijken. Nu ben ik zelf nooit zo weg geweest van iemand als mijn grote voorbeeld aanduiden. Wel was ik fan van Mary-Kate en Ashley Olsen, in de media vaak de Olsentwins genoemd, maar als je een diehard fan bent of was dan weet je dat zij dat geen fijne benoeming vonden. Mary-Kate en Ashley dus, ik was voornamelijk fan van hen, omdat zij een eeneiig tweeling zijn en dat leek mij zo gezellig. Ik was fan van hen, omdat zij zoveel aan het reizen waren en in hun films ontzettend veel avontuur beleefden.

Fuck die liefde!

Na al die jaren begrijp ik nog steeds niet waar het enorme verschil tussen mannen en vrouwen goed voor is. Net wanneer ik weer eens op het punt sta om verliefd te worden, staat de liefde op het punt om weer te verdwijnen. Deze liefde en ik kennen elkaar sinds juni, mijn verjaardag. Toen hield hij de tijd in de gaten, omdat ik hem beloofde rond 24.00 uur in een kikker te veranderen. We dansten samen mijn nieuwe levensjaar in en gek genoeg bleef ik er zo’n beetje hetzelfde uitzien. De kikkerverschijnselen zijn nooit gekomen. Het begon een beetje bijzonder, al snel na onze ontmoeting vertrok ik een maand naar Spanje en hielden we veel contact. Terug in Nederland zagen we elkaar onregelmatig en toen ineens hadden wij een paar weken geen tijd voor elkaar.

En weer vloog de tijd voorbij

Morgen begint mijn derde werkweek alweer. Een van mijn vriendinnen, die ik wekelijks zag, belt me op. We hebben elkaar al vijf weken niet gesproken. Oh mijn god, ik schaam me een beetje. Eigenlijk verdien ik de titel van vriendinnenverwaarlozer enorm. Vroeger was ik er al niet zo goed in om regelmaat te brengen in het contact hebben met mensen die belangrijk voor mij zijn.

Is vluchten fout?

Donderdag had ik een afspraak bij een coach. Ik wilde in therapie gaan, omdat mensen in mijn omgeving mij steeds weer vertellen dat ik vlucht. Het heeft me even aan het denken gezet, want er zit een patroontje in mijn gedrag. Zo heb ik bijvoorbeeld zes studies geprobeerd, waarvan ik er vier vroegtijdig ben gestopt. Baantjes neem ik aan en zodra ik het niet meer leuk vind stop ik. Relaties begin ik en zodra ik het niet meer zie zitten ben ik weg.

Diep van binnen..

Ergens diep van binnen weet je het wel en wist je het misschien altijd al. Wat wil je met je leven doen? Je zou denken van niet als je mijn blog leest, maar zelfs ik wist het altijd al. Tijdens het opruimen van de zolder kwam ik verhaaltjes tegen die ik vroeger schreef. Meestal gingen mijn verhalen over tweelingen, want ik was enorm fan van tweelingen. Het leek me zo gezellig om samen op te groeien en elkaar het liefst compleet te begrijpen.