Ik verstop me voor het geluid van mijn medemens

Kortgeleden ontmoette ik een man, een hele leuke man. Hij toonde oprechte interesse met volledige aandacht en vroeg naar keuzes die ik had gemaakt in het leven en waarom. Hij kwam tot de conclusie dat ik de meeste keuzes alleen had gemaakt “zielig”, concludeerde hij. Hij was 9 jaar ouder dan ik. “Ik vind het echt heel knap van je allemaal”, voegde hij er aan toe. Dat vond ik dan wel weer lief, want “zielig”, daar heb ik niks aan al kon ik wel direct een inschatting maken van hoe hij in het leven stond. Ik bedoel, vanuit mijn oogpunt is het eerder zielig als je niet je eigen keuzes mag maken, als je niet zelf kunt ontdekken wie je bent. Ik vind het zielig als ouders voor hun kinderen al een pad hebben uitgestippeld en zo een persoontje in een malletje proberen te drukken. Deze leuke man is vast niet een van mijn uiterste voorbeelden gewend bedenk ik me zo. Zal hij bewust zijn van hoe hij mij met een paar woorden zo ontzettend veel over zichzelf vertelt?

Advertenties

Sommige levens moet je leren

In het afgelopen jaar leefde ik in een studentenhuis (oud asielzoekerscentrum) in Amsterdam Oost, in het appartement van een klasgenoot in Amsterdam West, in het huis van mijn exschoonouders in Nijkerkerveen, in mijn containerwoning in Amsterdam Zuidoost, backpackend met Femke door Bolivia en Peru, terug bij mijn ouders in Nijkerkerveen, op de camping in Estartit, in een hostel in

Hey zeg eens eerlijk, gedraag jij je als een slaaf van de maatschappij of van je eigen angsten?

In mijn hart ben ik geboren om te schrijven, boodschappen over te brengen, mensen te vermaken en ze aan het denken te zetten. Schrijven maakt me rustig en brengt orde in mijn hoofd. Toch denk ik soms: ‘zal ik er mee stoppen? Zal ik stoppen met mijn leven te delen met mensen waarvan ik van velen niet eens weet wie ze zijn?’ Soms denk ik dat ik al mijn energie moet gebruiken voor een fulltime kantoorbaan, zodat ik mijn studieschulden af kan betalen en op een dag een huis kan kopen.

Back to the beginning

Een paar jaar geleden heb ik een half jaar een minor (studie) gevolgd over ontwikkelingslanden. Ik leerde dat er soms jongeren vanuit dorpjes naar de stad vertrokken om toch te kunnen studeren. Er werd een voorbeeld gegeven over een hele familie die spaarde om 1 persoon naar de stad te kunnen sturen om te gaan studeren.

Yes ik ben heringeburgerd

De tijd is voorbij gevlogen zonder dat ik schreef. Vreemd genoeg moest ik even wennen aan het idee dat ik Hilversum, de mediastad, had verlaten. Er lijkt daar een energie te hangen, waardoor ik vanzelf met media bezig wil zijn en schrijven ging er super makkelijk.

Fuck studieschuld.. I still love my life..

Studeren is hartstikke leuk, vooral als je rijk bent of sponsors hebt voor je opleiding. Financieel is het minder leuk als je het zelf moet betalen of als je dromen groter zijn dan je budget. Mijn studieperiode is al 1,5 jaar voorbij, maar omdat ik nog niet echt de ideale, lekker betaalde baan gevonden heb die ook nog bij me past ben ik nog steeds zo blut als ik was als student.

Het leven vanuit het prachtige Hilversum

Ondanks dat de allergoloog mij allergisch voor katten heeft verklaard gaat het tussen Kittycat Otis en mij hartstikke goed. Zodra ik ontzettend hard moet niezen, mijn ogen jeuken en mijn ademhaling ietsjepietsje benauwd wordt weet ik dat ik weer moet stofzuigen.